Η σκοπιά | Αδέσποτα στη Μυτιλήνη

Η νέα στήλη του LesvosPost η «ΣΚΟΠΙΑ» κάθε εβδομάδα στις οθόνες σας με την επιμέλεια του Παναγιώτη Λυμπου

Αδέσποτα στη Μυτιλήνη

Είναι γεγονός, ότι στο Δήμο Μυτιλήνης δεν γίνονται και πολλά πράγματα για τους τετράποδους φίλους μας.

Για να ακριβολογούμε σχεδόν δεν γίνεται τίποτα, μιας και βασιλεύει πλήρης αδιαφορία, με πρωταρχικούς αίτιους όσους ασυνείδητους εγκαταλείπουν κυριολεκτικά στο δρόμο τα κατοικίδιά τους, ενώ σε δεύτερη μοίρα η ευθύνη βαραίνει (όχι λιγότερο) και τους εκάστοτε αρμόδιους. Σύμφωνα με μελέτες ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου είναι περίπου 2 χρόνια από τη στιγμή της εγκατάλειψης.

Ο νόμος ορθά αυστηρός τόσο για την πράξη της εγκατάλειψης όσο και για εκείνη της κακοποίησης. Συχνά γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων απάνθρωπων φαινομένων και η κατακραυγή είναι ομολογουμένως δημόσια για κάθε ανεύθυνο ιδιοκτήτη κατοικίδιου.

Παράλληλα όμως γινόμαστε μάρτυρες της παντελούς αδιαφορίας των αρμοδίων αυτοδιοικητικών υπηρεσιών, οι οποίες από την πλευρά τους αποποιούνται των ευθυνών τους για στοιχειώδη υγειονομική κάλυψη και σίτιση των αδέσποτων, τα οποία επιβιώνουν χάρη σε κάποια μεμονωμένη ιδιωτική πρωτοβουλία ή προσπάθεια ορισμένων συλλόγων που δρουν για το σκοπό αυτό. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δημιουργούν φιλοζωικούς συλλόγους, ώστε να φροντίσουν αδέσποτα και να τα δώσουν στη συνέχεια για υιοθεσία ακόμη και σε οικογένειες του εξωτερικού με όλα τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα.

Χάρη σε ορισμένους φιλοζωικούς οργανισμούς τα αδέσποτα βρίσκουν ένα σπίτι για ζήσουν και το απαραίτητο ενδιαφέρον και την αγάπη που είχαν στερηθεί. Στην πραγματικότητα τη θέση αυτών των οργανισμών και συλλόγων θα μπορούσε να πάρει ο εκάστοτε Δήμος, με το να γίνεται ο ίδιος ανάδοχος του κάθε αδέσποτου και αφού το φροντίσει, να το αποστείλει στη συνέχεια για υιοθεσία, επιδοτούμενος από ειδικά κονδύλια της ευρωπαϊκής ένωσης.

Αφενός έτσι αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά το πρόβλημα των αδέσποτων βελτιώνοντας την εικόνα του Δήμου και αφετέρου ο Δήμος δείχνει ένα πιο κοινωνικό και φιλόζωο πρόσωπο προβάλλοντας σε όλους το έργο του για την προστασία των αδέσποτων ζώων. Και δεν είναι μόνο αυτά που μπορούν να γίνουν. Εφόσον το πρόβλημα με τα αδέσποτα είναι χρόνιο μπορεί ο κάθε Δήμος να δημιουργήσει (πάλι εκμεταλλευόμενος κοινοτικά κονδύλια) δομές φιλοξενίας, σίτισης και περίθαλψης των αδέσποτων παρέχοντας σε αυτά στείρωση, συχνούς εμβολιασμούς και εξετάσεις. Επίσης με την πρόσληψη πολλών ανέργων (κτηνιάτρων, εκπαιδευτών ζώων, φροντιστών κλπ) δύνανται να στελεχωθούν οι δομές αυτές λαμβάνοντας και κρατική επιχορήγηση.

Το πιο σημαντικό όμως είναι και η αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών είτε μέσω σωστής ενημέρωσης είτε μέσω κινήτρων για την υιοθεσία και τη σωστή φροντίδα ενός αδέσποτου. Και ο πραγματικός στόχος είναι να εξαλειφθεί στο ελάχιστο η εγκατάλειψη και η κακοποίηση κάθε κατοικίδιου. Τα παραδείγματα άλλων Δήμων πολλά. Δεν φτάνει μόνο να τους επισκεπτόμαστε ή να τους αναφέρουμε αλλά θα πρέπει και να τους αντιγράφουμε ως προς την πρωτοπορία τους σε κάποια θέματα, όπως και των αδέσποτων.

Η φροντίδα τους ας γίνει από τώρα πράξη και αληθινό ενδιαφέρον για το Δήμο μας και για κάθε Δήμο και ας μη μένουν οι αιρετοί μόνο σε υποσχέσεις άνευ ουσίας του προεκλογικού τους προγράμματος.

(ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΛΥΜΠΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΙΩΜΑΤΑ)