«Η Ευρωπαϊκή ένωση ως Άγγλος ασθενής» | Του Π. Αιβαλιώτη


Γράφει για το LesvosPost ο Παύλος Γ. Αιβαλιώτης (Πολιτικός επιστήμονας)

«Πολιτικοί δρόμοι»  κάθε εβδομάδα στην οθόνη σας από το LesvosPost.com

«Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΩΣ ΑΓΓΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ»

Η Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αντιμετωπίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση με δυσπιστία. Στις προσεχείς εκλογές αυτή η αμφισβήτηση θα εκφραστεί με ποικίλους τρόπους. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε την αυξανόμενη αποχή των πολιτών από την εκλογική διαδικασία, την επιλογή των ψηφοφόρων σε κόμματα που ανήκουν στην πολιτική ομάδα των ακραίων δεξιών λαϊκιστών, την λεγόμενη ομάδα της Ευρώπης των εθνών και της ελευθερίας – μίας ομάδας που ανήκει η Μαρίν Λεπέν, αλλά και σε κόμματα Ευρωσκεπτιστικά που αγγίζουν αλλά δεν εκφράζουν το εθνικιστικό μένος. Βέβαια, η αντίδραση θα έχει και άλλες αποχρώσεις ,φυσικά με μειωμένη εκλογική επιτυχία. Ένα  παράδειγμα,  είναι η πολιτική ομάδα της Ευρωπαϊκής ενωμένης Αριστεράς ,που διεκδικεί την Ευρώπη των λαών και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Σε εκείνη ανήκει το κόμμα του Σύριζα αλλά δεν γνωρίζουμε μέχρι πότε καθώς η φιλοδοξία του είναι να αποκαλείται προοδευτικό κόμμα . (άλλωστε είχαμε σιγή ιχθύος στην δήλωση του σοσιαλιστή υποψήφιου προέδρου της Ευρωπαϊκής επιτροπής Τίμπερμαν ότι  το κόμμα του Σύριζα είναι ένα προοδευτικό κόμμα που συγκατοικεί ιδεολογικά με τους σοσιαλφιλελευθερους του Εμμανουέλ Μακρόν...)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση φυσικά δεν είναι άμοιρος των ευθυνών της. Η γραφειοκρατική της φύση δεν προκαλεί θαυμασμό στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών αλλά αντίθετα διαρκώς αποδυναμώνεται η δημοκρατική  νομιμοποίηση της ίδιας της Ένωσης .Η κοινή οικονομική πολιτική που θα συνεισφέρει στην οικονομική αλληλεγγύη και την δίκαιη ανάπτυξη απουσιάζει. Αντίθετα ,στέκεται στην σκιά μίας νομισματικής πολιτικής που ασκεί η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, μία τράπεζα που υπηρετεί την λιτότητα και αγνοεί τα υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων . Επιπλέον, στο φλέγον  ζήτημα της μετανάστευσης η Ένωση δεν δίνει κοινές απαντήσεις. Το κλείσιμο των συνόρων αρκετών κρατών στην διέλευση των προσφύγων και μεταναστών, η ανεφάρμοστη ποσόστωση και αποτυχημένη συμφωνία ΕΕ με την Τουρκία δεν δίνουν πολιτικές διεξόδους ούτε για τους πρόσφυγες αλλά ούτε και για τους μόνιμους κατοίκους των Ευρωπαίων κρατών .

Η συνειδητοποίηση και η χάραξη Ευρωπαϊκών συνόρων και η καθίδρυση Ευρωπαϊκού στρατού   ίσως να βοηθούσε στην περιοριστική διέλευση αλλά και στην ανθρωπιστική μετακίνηση ατόμων από τρίτες χώρες . Ακόμη , ο πολιτικός ρόλος των δύο ομάδων που συνεισέφεραν και συνεισφέρουν στην διαδικασία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μιλάμε φυσικά για το Ευρωπαϊκό κόμμα και την ομάδα των σοσιαλιστών δεν μερίμνησαν στην εδραίωση της κοινωνικής Ευρώπης,ένα αίτημα που εάν επιτευχθεί θα ξανακερδηθεί  η αίγλη του Ευρωπαϊκού ονείρου . Τέλος, ο ρόλος της Γερμανίας σε όλα τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  είναι προκλητικός. Η Γερμανική ηγεμονία , η οποία διευρύνεται με την ένοχη σιωπή και συγκατάβαση των εταίρων οφείλει να σταματήσει.

Οι Ευρωπαϊκές εκλογές της Κυριακής είναι σημαντικές. Χρειαζόμαστε την Ευρώπη για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Ας μην λησμονάμε ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά  της στην ιστορία είναι η ειρήνη .(και εδώ δυστυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις.Ας θυμηθούμε τον ρόλο των κρατών – μελών στο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας , του Κοσόβου αλλά και στα γεγονότα της Ουκρανίας). Επιπλέον, στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης  η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δώσει απαντήσεις. Απαντήσεις που θα συνδυάζει τα ατομικά οικονομικά δικαιώματα με τις κοινωνικές ελευθερίες και τις δημοκρατικές εργασιακές σχέσεις. Η νομική παράδοση της με την κατάλληλη ανανέωση στις απαιτήσεις της εποχής θα συνεισφέρει στην περαιτέρω  βίωση της δημοκρατίας. Τέλος ,χρειαζόμαστε μία ευρωπαϊκή ένωση που δεν θα αποτελεί πυλώνας δανειακών μνημονιακών συμβάσεων .Το Ναι στην Ευρώπη του δημοψηφίσματος του 2015 ας διευρυνθεί και ας εκφραστεί με τις διάφορες επιλογές που έχουμε όλοι εμείς οι ψηφοφόροι .Αυτή είναι το καθήκον μας. Όμως και ο Ευρωπαίος Άγγλος ασθενής οφείλει να αναρρώσει άμεσα  για τον λόγο ότι οι ιστορικές ευκαιρίες δεν είναι ανεξάντλητες ….

Παύλος Γ. Αιβαλιώτης