Μοναδικό αφιέρωμα: Η Καλλονή της Super League 2013-2016 - Τα 3,5 χρόνια και οι στιγμές που έζησε το νησί της Λέσβου (ΦΩΤΟ, ΒΙΝΤΕΟ)

Έχει γράψει χρυσές σελίδες στην Super League και ανέβασε το Λεσβιακό ποδόσφαιρο σε άλλο επίπεδο αλλά τα τραγικά λάθη της διοίκησης της, και κυρίως ο σχεδιασμός του καλοκαιριού έως και τον Δεκέμβριο την έφεραν στην Β' εθνική.

Η Καλλονή μετά από 3,5 χρόνια παρουσίας στα σαλόνια της Super League οδηγείται στην Β' εθνική

Ενα μεγάλο γιατί αιωρείται πάνω από την πόλη της Μυτιλήνης 

Ο βαθμολογικός πίνακας είχε αρχίσει να δείχνει από καιρό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. 

Το ζήτημα παραμένει όμως. Πώς έφτασε τόσο χαμηλά η Καλλονή; Ποιες αιτίες τον οδήγησαν στην πτώση;

Η κακή λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος είχε αντίκτυπο σε αγωνιστικό επίπεδο. 

Ο κακός σχεδιασμός από το καλοκαίρι στην οργάνωση της ομάδας και οι λανθασμένες επιλογές εκ των έσω είναι οι λόγοι που οδήγησαν την ομάδα στον υποβιβασμό

Πάντως η Καλλονή δεν παραδίδει τα όπλα γιατί έχει μάθει να αγωνίζεται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους μέχρι τέλους. Αρχής γενομένης από την Κυριακή στην Τούμπα και μετά τα αλλά δύσκολα παιχνίδια που ακολουθουν.

Η Καλλονή δεν παρακάλεσε ούτε χρησιμοποίησε ποτέ πλάτες Υπουργών για να πετύχει “στόχους” και αυτό είναι το μεγάλο ατού της φέτος και ίσως και γι αυτό ήρθε ο υποβιβασμός.. Πάντως πέφτει με καθαρά χέρια και με ψηλά το κεφάλι μακριά από όλα αυτά τα ωραία που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο της Ελλάδας.

Ολος ο ποδοσφαιρικός κόσμος θα θυμάται την πρώτη χρονιά της Καλλονής στη Superleague,  οπου θα μπορούσε να είναι μια γιορτή για το Λεσβιακό λαό αν το Δημοτικό Στάδιο Μυτιλήνης είχε τη δυνατότητα να φιλοξενήσει αγώνες Superleague.

Γράφει παρακάτω ο Θεόφιλος Μυζικας για το kalloninews.gr και το LesvosPost.com….

 Ήταν 26 Μαϊου 2013. Η Καλλονή έγραψε την μεγαλύτερη σελίδα στην Ιστορία του Λεσβιακού ποδοσφαίρου.


Το 2-2 με τον Ολυμπιακό Βόλου μετά απο γκολ του Ηλία Κώτσιου, έστειλε την Καλλονή στην Superleague και το μεγαλύτερο μέρος της Λέσβου, στον 7ο ουρανό. Η Αργώ, έφτανε στ λιμάνι της και το σύνθημα "The Dream Come True" κυριαρχούσε.


Τι άσχημο όμως να ξεκινάω το άρθρο μου και μόλις στην δεύτερη πρόταση να μην μου δίνεται η δυνατότητα να γράψω "όλη η Λέσβος ήταν στον 7ο ουρανό".

Ας δούμε όμως λίγο τα πράγματα με μια σειρά και όσο περισσότερο γίνεται πιο αντικειμενικά. Η Καλλονή την Κυριακή(10/04) έριξε την αυλαία της Superleague στο δημοτικό στάδιο Μυτιλήνης, μετά απο μια "παράσταση" 2 ετών αλλά και μετά απο μια πορεία 3 ετών.

Μοιάζει λίγο σαν παραμύθι.

Ο τελευταίος αγώνας της όμως στην Λέσβο, δεν είχε μόνο φιλάθλους που ήταν στενοχωρημένοι για την πτώση, είχε και πολλούς που είχαν πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης. Κι όμως, σε ένα νησί 90.000 κατοίκων, που δεν έχει ανεβάσει ποτέ άλλοτε ομάδα, υπάρχουν πολλοί, που δεν θα νοιαστούν. Σίγουρα απο πλευράς Καλλονής έγιναν λάθη και μάλιστα σημαντικά σε οτι αφορά το επικοινωνιακό κομμάτι, κάνοντας φιλάθλους να μην θέλουν να παν στο γήπεδο. Μηνύσεις, ασφαλιστικά μέτρα, κόντρες με την ΕΠΣΛ κλπα. Όλα αυτά, δημιουργούν πύρινα αντι-Καλλονιάτικο.

Ωστόσο πολλοί απο αυτούς, ήταν 2 χρόνια στο τμήμα 5. Γιατι; Ήρθε η ομάδα τους. Ήρθε ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Πανιώνιος κλπα. Εκεί το "εμπάργκο" στην Καλλονή είχε εξαίρεση. Παρ'όλα αυτά, χαίρονται για την πτώση. Έχετε ήδη καταλάβει γιατί είμαστε πίσω σε σχέση με άλλα μέρη της Ελλάδας έτσι; Πιστεύω το εντοπίσατε ήδη. Μα, πως είναι δυνατόν να αυτοκαταστρέφεσαι ποδοσφαιρικά; Μπορείς να δεις 15 αγώνες Superleague, Τουλάχιστον 3 αγώνες κυπέλλου, έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις στην τηλεόραση το νησί σου δεκάδες φορές, έχεις την δυνατότητα να το διαβάσεις άλλες τόσες και δεν σε νοιάζει. Βέβαια, πάντα τα πράγματα είναι στη μέση. Όταν και η ομάδα απο την πλευρά της όλα απέναντι της τα βλέπει εχθρικά και όλους τους θεωρεί Δούριους ίππους, φυσικό να "χάνει" το επικοινωνιακό, όταν αυτή η ίδια θα έπρεπε να ενώνει.

Στο παχνίδι με τον Ολυμπιακό Βόλου, όλοι ήταν "κρεμασμένοι". Πάνω απο 4.000 κόσμου φώναζε. Μετά, έμειναν 1.000. Τι έγινε άραγε; όλα τα παραπάνω. Βάζω τέλος όμως σε αυτό το κομμάτι γιατί και οι δυο πλευρές έχουν τα δίκια ή αν θέλετε τα άδικα τους. Αλλά θα υποστηρίξω την παραπάνω άποψη μου ακόμη κι έτσι. Ότι κι αν σου έχει κάνει η ΠΑΕ επι προσωπικού, δεν παρακαλάς να καταστραφεί. Δεν παρακαλάς να "τελειώσει" η γέφυρα που ενώνει τη ζωή σου με το live ποδόσφαιρο μέσα στο νησί σου.

Η Καλλονή, μας έδωσε τη δυνατότητα να ζήσουμε πολλά. Να δούμε μεγάλους παίκτες που δεν είχαμε ξαναδεί. Να πανηγυρίσουμε τρομερά γκολ, να δούμε εκατομμυριούχους να πατάνε Λέσβο για να κλοτσήσουν το τόπι. Εκατοντάδες ήταν αυτοί που πήγαν αεροδρόμιο 2 και 3 φορές για να υποδεχθούν τα ινδάλματα τους, τα οποία ήρθαν με αφορμή την Καλλονή.


Φίλαθλε-οπαδέ, εσυ που χαίρεσαι που έπεσε. Σε χάλασε που πήγες αεροδρόμιο και φώναξες με τη ψυχή σου για την ομάδα σου ε; Σε χάλασε που είδες απο τα 20 μέτρα παίκτες που τους έβλεπες απο το γυαλί. Μην βιαστείτε να σκεφτείτε "πήγαινα και Αθήνα και έβλεπα". Σαφώς και δεν είναι το ίδιο.

Η Καλλονή μας "χάρισε"  τρια όμορφα χρόνια. Απολαμβάνεις την ομάδα του τόπου και τα όποια οφέλη σου προσφέρει. Αν όλοι μας κοιτάζαμε τα θετικά και μόνο και βλέπαμε το ποτήρι μισογεμάτο, αυτή τη στιγμή, η ομάδα θα είχε πάρει ακόμη 9-10 βαθμούς μόνο απο την "έδρα" και θα είχε σωθεί, ή ακόμη κι αν δεν τους έπαιρνε, την ερχόμενη Κυριακή το γήπεδο θα "έκλαιγε".

Η Καλλονή, αγαπήθηκε απο όλη τη φίλαθλη Ελλάδα για το μοναδικό ήθος της. Οι οπαδοί της, φωτογραφίζονταν με αυτούς της αντίπαλης ομάδας, δείχνοντας το δρόμο για το αύριο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Όλοι οι δημοσιογράφοι ήταν τουλάχιστον εντυπωσιασμένοι για το σπάνιο ήθος των φιλάθλων της ομάδας

Η Καλλονή, ήταν αυτή που αγωνίζονταν για πρώτη φορά στα χρονικά για έναν ολόκληρο χρόνο εκτός έδρας. Κλεάνθης Βικελίδης, Ο.Α.Κ.Α, Ν.Σμύρνη, έγιναν οι έδρες της και κατάφερε να πετύχει το ακατόρθωτο, την άνετη παραμονή.

Η Καλλονή ήταν η μεγάλη αφορμή για την ανακατασκευή του Δημοτικού σταδίου Μυτιλήνης. Μην γελιόμαστε, αν δεν ηταν η Καλλονή, ο "Ταρλάς" ακόμη θα είχε τα κιτρινο-μπλε καθίσματα και το κιτρινισμένο χορταράκι. Θα μου πείτε πως όλα αυτά, έγιναν απο δικά μας χρήματα. Δυο εκατομμύρια απο την τσέπη των φορολογούμενων. Σαφώς, εννοείται. Απλά εγώ αναφέρομαι μόνο στο θέμα αφορμή. Μην μου πείτε πως αν δεν ανέβαζε το νησί μας ομάδα, θα βλέπαμε γήπεδο;


Η Καλλονή ήταν αυτή που έκανε τις καφετέριες τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια του νησιού να "λάμπουν". Παίκτες απο μεγάλες ομάδες, περπατούσαν στο νησί μας και ο κόσμος "χάζευε".

Οι φίλαθλοι της, ήταν αυτοί οι οποίοι δίδαξαν ήθος στη Λέσβο. Χειροκροτούσαν κάθε μεγάλο παίκτη (αντίπαλο) που έβαζε γκολ, που γίνονταν αλλαγή. Σε κανένα άλλο γήπεδο στη χώρα μας δεν γίνεται αυτό. 

Φυσικά, τα νεαρά ταλέντα της Λέσβου, βρήκαν ακαδημίες ομάδας Superleague, πολλά παιδιά είχαν κίνητρο για την καθημερινή τους ενασχόληση με τον χώρο και πολλοί απο αυτούς, έκαναν επαγγελματικά συμβόλαια. Φυσικά, όλοι οι λιλιπούτειοι παίκτες, είχαν σκοπό να μοιάσουν σε κάποιον "μεγάλο" της ομάδας.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω, έχουν αναγνωριστεί απο συναδέλφους δημοσιογράφους των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, οι οποίοι πίσω απο τις κάμερες, σε συζητήσεις, λένε πως ήταν κρίμα που έπεσε αυτή η ομάδα.

Η περίοδος 2013-2016 θα είναι σαν ένα μικρό όμορφο παραμυθάκι το οποίο θα μείνει στη μνήμη όλων. Σε άλλους με "γευση" γλυκιά, σε άλλους  πικρή σε άλλους...γλυκόπικρη.



Όπως κι αν έχει, απο όποια πλευρά κι αν είναι ο καθένας, το αποτέλεσμα είναι ένα. Ότι όλα έλαβαν τέλος.

Ένα μόνο με "πνίγει" σαν απλό φίλαθλο. Το ΓΙΑΤΙ να μην είμαστε όλοι μια γροθιά; Και οι μεν και οι δε, δεν κέρδισαν τίποτα. ΌΛΟΙ μαζί χάσαμε. Χάσαμε την ευκαιρία να έχουμε μια πανίσχυρη ομάδα στην πρώτη κατηγορία για χρόνια πολλά και απλά, να βλέπουμε την στρογγυλή μπαλίτσα.

Εύχομαι, η συγκυρία να έρθει έτσι, ούτως ώστε η ομάδα να ανέβει και πάλι στην Superleague. Δύσκολο; Μόνο η διοίκηση ξέρει...
















Δείτε όλα τα αποκλειστικά βίντεο του LesvosPost.com που κατέγραψε από το Δημοτικό Στάδιο Μυτιλήνης και όχι μονο.. για την Καλλονή της Super League..































Και το τώρα….2016














Δείτε τα ιστορικά βίντεο που κατέγραψε η ΠΑΕ ΚΑΛΛΟΝΗ















Ας θυμηθούμε τις πρώτες δηλώσεις πριν 3 χρόνια στις 26 Μαΐου 2013 όταν η Καλλονή..ανέβηκε στην Super League:

Η ανακοίνωση  της ΑΕΛ Καλλονής: κάθε ιστορία είναι Σύγχρονη Ιστορία

"Όσο κι αν πιστεύεις στα όνειρα μόνο τη στιγμή που βγουν αληθινά, κάποιες φορές καταφέρνεις να πείθεις τον εαυτό σου πως τόσο καιρό δεν ήσουν απλά ένας ακόμη δεισιδαίμονας. Εμείς, εσείς, όλοι μας, οι φίλαθλοί μας, δεν την ονειρευτήκαμε αυτή την άνοδο, τουλάχιστον με την έννοια που η επιστήμη ερμηνεύει τα όνειρα∙ δεν έβαλε, δηλαδή, το χέρι του ο Μορφέας.

Εμείς σε όλο αυτό το «όνειρο» ήμασταν ξύπνιοι∙ ζούσαμε, λειτουργούσαμε, 

δημιουργούσαμε και φροντίζαμε γι'αυτή την ομάδα, όχι γιατί κάποια ανάγκη μας το επέβαλε, αλλά γιατί η ΑΕΛΚ ως ζωντανός οργανισμός είχε την ικανότητα να μας κρατάει «δέσμιούς» της, να μας σαγηνεύει, πείθοντάς μας κάθε φορά πως είναι Καλλονή. Έτσι, σχεδόν αβίαστα ταυτίσαμε τους εαυτούς μας με αυτή. Βρίσκαμε τους ρυθμούς της καθημερινότητάς ας μέσα από αυτή και έφτασε πολλές φορές να είναι  αυτή η τελευταία μας σκέψη πριν κοιμηθούμε.
Φτάσαμε στην άνοδο γιατί το αξίζαμε! Γιατί δυόμιση χρόνια ακατάπαυστης δουλειάς από το γήπεδο, το γραφείο, το σπίτι, δεν εφησυχάσαμε ποτέ. Ξέρετε, η δουλειά για εμάς, από τον Πρόεδρο και τη διοίκηση μέχρι τους ποδοσφαιριστές και τους εργαζόμενους στην ΠΑΕ, δεν μετράται σε ώρες εργασίας αλλά σε ώρες δημιουργίας.

Η Καλλονή δημιουργήθηκε και στη δημιουργία δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει κούραση, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Αυτή την ώρα γράφεται ιστορία απ' την ΑΕΛΚ μας. Μια ιστορία στον αθλητισμό και στον πολιτισμό της Λέσβου. Στον μακραίωνο πολιτισμό της Λέσβου η άνοδος αυτή στην μεγάλη κατηγορία, στην ΣούπερΛίγκα, ποιος ξέρει, ίσως μετά από χρόνια να είναι το σημείο αφετηρίας μιας όμορφης αθλητικής -και όχι μόνο!- ιστορίας που κράτησε για χρόνια.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, όπως έλεγε ένας Ιταλός φιλόσοφος, «Κάθε Ιστορία είναι Σύγχρονη Ιστορία» και πόσο χαρούμενοι είμαστε που αυτή την ιστορία τη γράφουμε εμείς κι εσείς μαζί."

O πρόεδρος της ΑΕΛΚ μίλησε στον Παύλο Παπαδημητρίου για τον RealFm για την ιστορική μέρα και το κατόρθωμα της ομάδας του:

"Τα γράμματα που ξέρω δεν είναι αρκετά για να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Ευχαριστώ  αυτό τον υπέροχο κόσμο που μας στηρίζει από καθε γωνιά του νησιού. Ευχαριστώ την οικογένεια μου, τα δάκρυα της οποίας έγιναν ποτάμι και έπνιξαν τους εχθρούς μου. Ευχαριστώ τον Νάσο Γιακαλή, ο οποίος με στήριξε από τη πρώτη στιγμή.


Πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές και έπρεπε να κάνω κατάθεση ψυχής. Αυτή η άνοδος είναι δίκαιη, είναι μια δικαίωση για τους κόπους μας."