Εγκαίνια του κτηρίου Αγροτικού Ιατρείου Ανεμότιας


Περιμένοντας το διορισμό γιατρού!


Της Ανδρονίκης Κουτσαβλή, από την εφημ. "Εμπρός"

Έγιναν, την Κυριακή των Βαΐων, τα εγκαίνια νέου κτηρίου όπου θα φιλοξενηθεί το Αγροτικό Ιατρείο Ανεμότιας και θα διαμένει ο γιατρός. Ωστόσο, η διαδικασία διορισμού του… εκκρεμεί.

Η ανάγκη των κατοίκων για παροχή πρωτοβάθμιας υγειονομικής φροντίδας τούς οδήγησε να αναδιαμορφώσουν με δικά τους έξοδα το πρώην κοινοτικό κατάστημα και να το μετατρέψουν σε ιατρείο και σπίτι γιατρού. Στόχος τους, να δώσουν κίνητρο σε κάποιο γιατρό να έρθει στο χωριό τους, αφού η Πολιτεία όχι μόνο δε δίνει κίνητρα, αλλά αντίθετα έχει παγώσει τους διορισμούς.
Στην περίπτωση της Ανεμότιας, ο γιατρός Δαμιανός Σταθάκης δέχτηκε την τοποθέτησή του εκεί, έχει μετακομίσει ήδη στο χωριό, ωστόσο η πράξη διορισμού του εκκρεμεί εδώ κι ένα μήνα περίπου. Μιλώντας στο «Ε», είπε ότι έθιξε το ζήτημα στο διοικητή της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, Ιωάννη Ευδοκιμίδη, που παρευρέθηκε στην εκδήλωση των εγκαινίων του Αγροτικού Ιατρείου, και η απάντηση που πήρε ήταν ότι είναι θέμα χρόνου να διευθετηθεί το ζήτημα.

Η σπίθα

«Το ότι θα λειτουργεί το Ιατρείο του χωριού μας είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί όλοι όσοι μένουν εδώ, δε χρειάζεται να πάνε σε κάποιο γειτονικό οικισμό ή στο Κέντρο Υγείας Καλλονής για τις πρώτες βοήθειες», είπε η Ειρήνη Χατζημήτρου, που ανήκει στην ομάδα Art Paint Ανεμότιας. Τα παιδιά της ομάδας αυτής, που είτε κατάγονται από το χωριό είτε μένουν μόνιμα σε αυτό, αποφάσισαν με την καθηγήτριά τους Μαρία Γερογιάννη - Λάσκαρη να κάνουν κατασκευές και να διοργανώσουν εκδηλώσεις, με στόχο να μαζέψουν χρήματα τα οποία θα δίνονταν με σκοπό να φτιαχτεί το ιατρείο και το σπίτι του γιατρού. Τότε ήταν που άναψε η σπίθα, η οποία δεν άργησε να γίνει φλόγα και όλοι οι Ανεμοτίσιοι βοήθησαν για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα, είτε προσφέροντας χρήματα είτε χέρια εργασίας. Γεγονός αποτελεί ότι τα παιδιά αυτά αποτέλεσαν το φωτεινό παράδειγμα όλων. Ο Ιγνάτης Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Μαρμάρου, ο Στέλιος Ταράνης, η Νταϊάνα Μετζού, η Ειρήνη Χατζημήτρου, ο Παναγιώτης Κουτζαβεκιάρης, ο Ελευθέριος Ταράνης, ο Νταβίτ Μετζού, ο Ιγνάτης Γιούπη, ο Δημήτρης Γιούπη, η Εσπερία Μητρέλλου, η Εμμανουέλα Καστρινέλλη, η Δήμητρα Χηδεριώτη, η Μυρσίνη Θεοδωρέλλη, ηΚλεοπάτρα Βουλγαρέλη, ο Κυριάκος Θεοδωρέλλης, ο Νίκος Βουλγαρέλης, η Μαρία Ατσικμπάση, ο Σπύρος Ατσικμπάσης, ο Νίκος Χατζηδιάκος και η Ραλλίτσα Ψάλτου είναι τα παιδιά που δέχθηκαν τα συγχαρητήρια όλων κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, για την αξιέπαινη προσφορά τους.

Την εκδήλωση έσπευσαν να χαιρετίσουν ο διοικητής της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, Ιωάννης Ευδοκιμίδης.
 
Από τα εγκαίνια του Αγροτικού Ιατρείου. Ο μητροπολίτης Μηθύμνης, Χρυσόστομος, η πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ανεμότιας, Ευανθία Χατζηδιάκου - Καφετζή, ο εκτελών χρέη διοικητή του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας, Χρήστος Θεοδώρου, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λέσβου, Παναγιώτης Προβέτζας, ο πρώην υφυπουργός Υγείας Φραγκλίνος Παπαδέλλης, ο αντιδήμαρχος Καλλονής, Δημήτρης Ζαφειρίου, και ο διοικητής της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου, Ιωάννης Ευδοκιμίδης

Σχόλιο του http://anemotia.blogspot.gr:

Χίλια μπράβο στα παιδιά και στους όλους τους συγχωριανούς μας που έτρεξαν και με δικά τους έξοδα επισκεύασαν και αναδιαμόρφωσαν το πρώην κοινοτικό κατάστημα σε ιατρείο και σπίτι για τον γιατρό. Μας δίνει κουράγιο που ένας νέος γιατρός έχει δεχθεί να μείνει στο χωριό μας.

Όμως για να μην ξεχνιόμαστε...
Εκτός του Σεβασμιότατου, ο οποίος πάντα όπου και όπως μπορεί στηρίζει τις προσπάθειες μας, τι δουλειά είχαν στα εγκαίνια και οι τοπικοί άρχοντες; Μήπως γιατί βοήθησαν να γίνει το αγροτικό ιατρείο; Mήπως γιατί παλαιότερα είχαν μεριμνήσει για να μην κλείσει; Μήπως γιατί όταν έκλεισε φώναξαν και επιδίωξαν να επαναλειτουργήσει; Μήπως γιατί νοιάζονται για το χωριό μας;

Βρήκαν εύκολα τον δρόμο προς το χωριό για να έρθουν στα εγκαίνια ή χρησιμοποίησαν GPS προκειμένου να τους κατευθύνει;.... γιατί μόνο όταν πρόκειται για εγκαίνια και φωτογραφίσεις "νοιάζονται" για την Ανεμώτια και πολλές φορές, πολλοί, μαθαίνουν ότι υπάρχει αυτό το χωριό εκείνες τις στιγμές...


Αντιγράφουμε από τη στήλη "Δηκτικά" του "Εμπρός"

Όπου γάμος και χαρά

Δεν ήταν λίγοι οι εκπρόσωποι της Πολιτείας που έσπευσαν την Κυριακή των Βαΐων στην Ανεμότια για να δώσουν το παρών στα εγκαίνια του κτηρίου όπου θα στεγάζεται το Αγροτικό Ιατρείο και το σπίτι του γιατρού. Βέβαια το έργο έγινε αποκλειστικά με την προσπάθεια και τις ενέργειες των κατοίκων, αλλά και όλων όσοι κατάγονται από κει, από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο, που μάζεψαν λεφτά ή έβαλαν ένα χεράκι βοηθείας για να σουλουπωθεί το ακίνητο εσωτερικά και εξωτερικά. Αυτοί θα έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές της εκδήλωσης και όχι οι «επίσημοι», εκπρόσωποι μίας Πολιτείας που φαίνεται να σηκώνει τα χέρια για την υγεία των κατοίκων του νησιού, καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση σημειώνεται καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της διαδικασίας του διορισμού του γιατρού. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο γιατρός έχει βρεθεί και ήδη εγκατασταθεί στο σπίτι εδώ και δύο βδομάδες, ενώ περιμένει περισσότερο από ένα μήνα τον επίσημο διορισμό του.

Όπου γάμος και χαρά (2)

Και τι να το κάνεις το κτήριο και το ιατρείο, όταν μέσα δεν υπάρχει ο γιατρός. Και δεν υπάρχει όχι ως υπόσταση, αλλά εξ αιτίας της γραφειοκρατίας. Δηλαδή δε φτάνει που δεν υπάρχουν γιατροί που θα θελήσουν να καλύψουν τα κενά στα χωριά του νησιού, έχουμε και την Πολιτεία που καθυστερεί τους διορισμούς των λίγων που αποφάσισαν να πάνε στις απομακρυσμένες περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι η Πολιτεία φροντίζει να δυσχεραίνει όσο μπορεί την παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους κατοίκους της Λέσβου. Γιατί εκτός του ότι μείωσε τους μισθούς των γιατρών, δεν προχωρά και τους διορισμούς τους. Τρανταχτό παράδειγμααποτελεί η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης διαδικασίας διορισμού τεχνολόγου ιατρικών εργαστηρίων στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Τρία χρόνια περιμένει ο άνθρωπος τη μονιμοποίησή του, η οποία εξαρτάται από την υπογραφή του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης!

Όπου γάμος και χαρά (3)

Βέβαια φταίμε και εμείς, γιατί μπορεί ωρυόμαστε για τα προβλήματα, αλλάόταν έρχονται οι εκπρόσωποι της Πολιτείας στους οποίους πρέπει να θίξουμε τα ζητήματα που μας απασχολούν και να ασκήσουμε κριτική, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να πλέκουμε εγκώμια και να... υποκλινόμαστε μπροστά τους.